gazu doskonałego

Encyklopedia PWN

fiz. jedne z pierwszych doświadczeń, które doprowadziły do sformułowania podstaw termodynamiki:
liczba cząsteczek w 1 m3 gazu doskonałego w warunkach normalnych (pod ciśnieniem 101 325 Pa, w temperaturze 0°C);
fiz. związek między parametrami stanu układu termodynamicznego znajdującego się w stanie równowagi, ograniczający ilość parametrów niezależnych;
zbiory wartości temperatury uporządkowane zgodnie z przyjętymi założeniami (skala wielkości fizycznej).
proces termodynamiczny, w którym układ ani nie pobiera, ani nie oddaje ciepła (δQ = 0);
Charles’a prawo
[p. szarla],
prawo, wg którego w procesie izochorycznym, tj. przy stałej objętości danej masy gazu doskonałego, jego ciśnienie p jest wprost proporcjonalne do jego temperatury bezwzględnej T: p = p0T/T0 (p0 — ciśnienie gazu w temperaturze T0 = 273,15 K);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia